Komyśniak (zwany inaczej Komiśniak lub Składany) wywodzi się od żołnierskiego chleba żytniego, który produkowany był w taki sposób, by jak najdłużej zachowywał świeżość. Był najważniejszym składnikiem prowiantu żołnierskiego, bardzo popularny
w armii monarchii austro-węgierskiej.
Komyśniak wypiekany jest w tradycyjnym piecu, według starej, sprawdzonej receptury, na naturalnym żytnim zakwasie, z odpowiednio dobranej mieszanki mąki żytniej i pszennej bez jakichkolwiek polepszaczy chemicznych.
Wyrobione ciasto garuje się na deskach (bez foremek) i przekłada płótnem. Poszczególne bochenki wkłada się do pieca pojedynczo i skleja ze sobą w jeden duży bochen. Po wypieczeniu odrywa się chleby od siebie, dzięki czemu bochenki mają charakterystyczne miękkie i jasne boki.
Komyśniak to duma piekarni Edwarda Rybki. Ma wyjątkowe walory odżywcze
i niepowtarzalny smak. Jest naturalnym, zdrowym pszenno-żytnim chlebem. Dzięki specjalnej technologii produkcji wyróżnia się spośród wszystkich innych chlebów. Ma zawsze chrupiącą skórkę, soczysty miąższ i bez jakichkolwiek polepszaczy chemicznych przez długi czas zachowuje świeżość. Najlepiej smakuje zaraz po wypieczeniu, ze smalcem, odrobiną soli
i ogórkiem kiszonym. Smacznego.
Z Doliny Baryczy
Chleb Komyśniak wypiekamy w Gądkowicach – malowniczej miejscowości, położonej w samym sercu Doliny Baryczy.
Ze względu na wybitne walory przyrodnicze, unikatowe w skali kraju, Europy a nawet świata, Dolina Baryczy objęta jest licznymi formami ochrony.
Najważniejsze z nich to konwencja ramsarska, dotycząca ochrony ptactwa wodno–błotnego, rezerwat ornitologiczny „Stawy Milickie”, Park Krajobrazowy „Dolina Baryczy”, który ze swoją powierzchnią ponad 87 tysięcy km2, jest największym Parkiem krajobrazowym w Polsce. To tu znajduje się również największy w Polsce spójny obszar ochrony siedlisk i ptaków wpisanych w program Natura 2000.
Stawy Milickie to, zdaniem mieszkańców i miłośników przyrody, niekwestionowany ósmy cud świata. Położone z dala od dużych aglomeracji i objęte ochroną rezerwatową, zachowały swoją dzikość i niedostępność. Krajobraz Doliny Baryczy ukształtowany został przez prowadzoną tu od średniowiecza gospodarkę rybacką. Mnisi z pobliskiego klasztoru cystersów w Lubiążu, którym reguły zakonne narzucały liczne posty, zajmowali się hodowlą ryb. Byli oni budowniczymi pierwszych stawów, które powstawały poprzez usypanie grobli w poprzek cieku. Gospodarka rybacka przetrwała ponad 800 lat. Obecnie stawy hodowlane liczą ponad 7 tysięcy ha. Hoduje się tu głównie karpia królewskiego. Pozostałe gatunki ryb to: lin, tołpyga, amur, sandacz i szczupak, które bardzo wspomagają utrzymanie porządku w stawie.
Dolina Baryczy bogata jest w zabytki, będące świadkami burzliwej historii tego dawnego niemiecko-polskiego pogranicza. Wpływowe rody Maltzanów, Hatzfeldów, Vollmersteinów, Reichenbachów czy Radziwiłłów pozostawiły po sobie okazałe pałace, parki, kościoły czy budowle związane z gospodarką rybacką.
